Patagonië

Natuurparken

Los Glaciares
Het nationaal park Los Glaciares vormt een natuurlijke grens tussen Argentinië en Chili. Het park beslaat meer dan 600.000 hectare en spreidt zich uit van de steppe aan de oostzijde naar het Andes gebergte in het westzijde. In totaal is het park maar liefst 350 kilometer lang. In 1937 is dit park, waar vijftig gletsjers samen een enorme ijsmassa vormen die een groot gebied bedekken, benoemd tot Los Glaciares National Park met als doel dit prachtige natuurgebied te beschermen voor schade en vernielingen. Het afwisselende park bestaat uit azuurblauwe meren, imposante gletsjers, besneeuwde bergtoppen en grillige rotspieken. Inmiddels staat het nationale park op de Unesco werelderfgoedlijst vanwege bedreigde diersoorten, de wetenschap en de indrukkwekkende schoonheid.

Naast het nationale reservaat van ongeveer 180.000 hectare zijn het de 47 gletsjers in het park waarom iedereen naar dit park gaat. De beroemdste gletsjers zijn de Perito Moreno, Upsala, Viedma, Onelli, Spegazzini en Mayo gletsjers. Op het oog lijken de gletsjers roerloos, maar ze zijn constant in beweging waardoor er van de voorkant van de gletsjers grote brokken ijs met geweld in het water storten. Als gevolg van het smelten van het vele ijs, zijn er twee meren gevormd: Lago Argentino en Lago Viedma, van waar het water vervolgens in de rivier Santa Cruz stroomt.
Los Glaciares heeft een gevarieerd wildleven. Enkele van deze dieren zijn bedreigd, zoals de huemul (een hertensoort), de pudu (klein rendier) en de guanaco. 

Reserva Faunística Península Valdés 
Peninsula Valdez is een beschermd natuurgebied, staat sinds 1999 op de werelderfgoedlijst van de Unesco en is tot Reserva Faunística Península Valdés verklaard.
De bultrugwalvis is de meest voorkomende walvis bij het schiereiland. Elk jaar worden er rond de zeshonderd gespot, welke zorgen voor zo’n tachtig jongen. In mei komen de eerste bultruggen vanuit Antarctica aan. In de maanden september en oktober bereikt de populatie walvissen hier het hoogtepunt, als er zo’n vijfhonderd tegelijk rondzwammen voor de kust.  Voor de oostkust van Peninsula Valdez ligt het langgerekte schiereiland Caleta Valdés. Met name de fauna is hier interessant: voor de kust leven orka’s en walvissen.  jaar in het voorjaar en de zomer (november tot maart) komen hier ruim honderdduizend pinguïns. Ze krijgen hier hun jongen en brengen ze groot, voordat ze in de herfst naar warmere wateren trekken. De Magellaen pinguïns leven hier niet op ijsschotsen, maar tussen de struiken waar ze holen en nesten kunnen maken voor hun pasgeboren jongen.

Tierra del Fuego Nacional Parque
12 kilometer ten westen van Ushuaia, aan het einde van de RN3, het laatste deel van de Panamerican Highway, ligt Tierra del Fuego Nacional Parque. Het park is 63.000 hectare groot, maar er is slechts een deel toegankelijk. U kunt er diverse mooie wandelingen maken welke qua lengte, duur en zwaarte erg verschillen. Tijdens de wandelingen komt u op plaatsen met prachtige uitzichten op onder andere het Beagle kanaal en de omringende bergen met zijn azuurblauwe meren en gletsjers. De kans is groot dat u onderweg dieren waaronder vossen, caracares, condors en bevers ziet. Oorspronkelijk kwam hier geen bevers voor, maar ooit zijn ze hier naartoe gebracht vanuit Canada. Overal in het park zijn beverdammen. Wilt u hier enkele van zien, maar dan de wandeling Senda Castorera die een half uur duurt. Als u dit te kort vindt maar wel beverdammen wilt zien, dan zijn de Paseo del Mirador en de Paseo del Turbal misschien iets voor u. 

Torres del Paine
Een hoogtepunt voor veel reizigers in Chili is het Torres del Paine National Park. Het park is gelegen in Chileens Patagonië, op zo’n 150 kilometer van Puerto Natales, 390 kilometer van Punta Arenas en 600 kilometer van El Calafate (Argentinië). Het park dankt haar naam aan de Torres del Paine, de granieten Torens van Paine, drie bergen die respectievelijk 2.900, 2.580 en 2.600 meter oprijzen uit de Patagonische steppe. De Torres zijn onderdeel van de bergketen Cordillera del Paine, het middelpunt van het park. Niet alleen de Torres zijn de blikvangers van dit natuurpark maar ook de naastgelegen Cuernos del Paine, de Horens van Paine, met hun zwarte toppen, die eveneens deel uitmaken van dezelfde bergketen.
Grote en kleine blauwe, groene en turkooizen meren, snelstromende beken en rivieren, klaterende watervallen, helblauwe gletsjers en een overvloedige fauna zijn naast de bergen de topattracties van dit park. Torres del Paine is zeer geschikt voor outdooractiviteiten zoals bergbeklimmen, trekkings, paardrijden, vliegvissen en kajakken. Er is meer dan 250 kilometer aan wandelpaden in het park. De Conaf (Corporación Nacional Forestal) heeft een paar hele mooie trails. Alle routes zijn goed begaanbaar en u hoeft niet over een topconditie te beschikken om er één te kunnen lopen.