Een bijzondere reis naar Zuid-Afrika

Ieder jaar ging ik voor Askja weer naar Afrika en als ik terugkwam van een reis vertelde papa, dat hij weer een natuurfilm had gezien die zich afspeelde in een van de landen van het Afrikaanse continent. Hij vertelde over de dieren, de uiteenlopende landschappen en over het gevoel dat Afrika wel moest geven volgens hem als je je daar begeeft in die ruige natuur en tussen de wilde dieren. 

Dit was voor mij dé reden om hem zelf kennis te laten maken met dit prachtige continent. Want hij heeft gelijk. Het gevoel dat je hebt als je in Afrika bent is bijna niet te beschrijven. Je weet precies wat ik bedoel als je er ook geweest bent. Het komt door de geluiden, de geur, de temperatuur, de zonsondergangen, het ontwaken van de dag, de mensen. Een beetje van alles maakt het zo eigen. “Het moet een indrukwekkende reis worden” zei ik tegen mezelf tijdens het plannen ervan. Lees je mee of dat gelukt is?

De lokale gewoontes ervaren
Vanuit Johannesburg rijden we ongeveer vijf uur naar het noorden en overnachten op een half uur van Louis Trichardt in een lodge bij een groot meer. De eerste dag is het nog een beetje wennen, maar mijn vader voelt zich al snel op zijn gemak. Hij mag met zijn dochter mee! Vol trots zit hij naast me en leest geïnteresseerd de informatie die we hebben meegekregen. Aan het einde van de middag zitten we voor onze hut en genieten met een heerlijk wijntje van die eerste Afrikaanse geluiden tijdens de zonsondergang. Ik kijk hem aan….. hij voelt zich thuis….nu al J. De volgende ochtend gaan we met een gids op pad voor een kijkje in de lokale gewoontes van de Venda stammen die in deze omgeving leven. Nu heb ik nog niet verteld, dat mijn vader héél handig is. Wat zijn ogen zien, maken zijn handen. En dat maakt deze ochtend helemaal het einde. We bezoeken een schooltje en een pottenbakkerij, maar bij de houtsnijder krijg ik hem niet meer mee. Naast gebruiksvoorwerpen en meubels, maakt hij ook muziekinstrumenten. Papa vraagt me van alles te vertalen en staat inmiddels al met een houten banjo in zijn handen. Het heeft hem geraakt om zo even een kijkje te mogen nemen in het leven van deze mensen. “Wat een mooie ochtend Sas” zegt hij. Rijdend terug naar de lodge verkopen ze langs de weg iets wat lijkt op kokoswater. Mijn vader is geïntrigeerd wat het is en stapt uit om een kijkje te nemen. Hij luistert naar wat de gids hem in het Afrikaans uitlegt en ik zie hoe hij stralend een glaasje proeft en afrekent.

Afrikaans kletsen en gigantische kamerplanten
Mijn vader houdt wel van een beetje adrenaline en in combinatie met buiten zijn is hij altijd voor iets nieuws te porren. We gaan een ‘canopy tour’ doen en dat ziet hij wel zitten. Tijdens zijn werk had hij nooit hoogtevrees, dus dit wordt een makkie. We worden vriendelijk ontvangen en de gids legt ons alle veiligheidsvoorschriften en tips in het Engels uit en ik vertaal. Gezekerd aan een kabel zoeven we tussen het bladerdak van de bomen door en over watervallen. We dalen van grote hoogte af door de spectaculaire Groot Letaba River Gorge. Eenmaal beneden lopen we terug naar boven, waar de auto staat. Halverwege ben ik mijn vader kwijt, maar al snel zie ik hem even uitrusten en hoor hem honderduit kletsen met de gids, in het Afrikaans/Nederlands. Echt zo leuk om te zien, dat er helemaal geen taalbarrière hoeft te zijn wanneer je in Zuid-Afrika bent.

Terug in de auto luisteren we (en zingen mee met) gouwe ouwen van de Dire Straits. We zijn op weg naar Tzaneen, waar we slapen vanavond. Een zeer groene omgeving van glooiende heuvels bezaaid met fruitbomen en afgewisseld met enorme bananenplantages. We stoppen om de grote trossen van dichtbij te bekijken en volgen dan een gravelweg, die ons naar de Pekoe View Tea Garden leidt. In de schaduw van een oude boom lunchen we met een kop thee erbij en kletsen over de gave trip die we vanochtend maakten. In de naastgelegen botanische tuin verbazen we ons over de grootte van de planten. In Nederland zijn sommige exemplaren echt kleine kamerplanten en hier reiken ze tot wel drie meter de lucht in. Op weg naar ons hotel stoppen we nog even langs de weg bij een oude mevrouw om pinda’s te kopen, die we later op ons balkon opknabbelen. De avond valt, de kloof waar we op uitkijken verandert in een donker gat, sterren verschijnen aan de hemel en ook die bijzondere stilte is er weer.

Dieren spotten en zonsondergangen
Dan komt het echte hoogtepunt van deze reis. Een aantal nachten slapen we in een kleinschalige natuurlodge in een privé reservaat, dat grenst aan het Kruger National Park. Mijn vaders droom komt uit en het begint al als we het zandpad richting de lodge oprijden. Impala’s kruisen ons pad en twee giraffen staan verdekt opgesteld achter een boom. We worden zeer gastvrij ontvangen bij de receptie en horen dat we over twee uur klaar moeten staan voor onze eerste middag/avondsafari. Tot die tijd zitten we op het terras en tuurt mijn vader door zijn verrekijker over de oever van de rivier. We zien struiken bewegen, maar daar blijft het nog even bij.

Dan stappen we eindelijk in het safarivoertuig. Papa is helemaal in zijn nopjes en er duidelijk klaar voor! We spotten onderweg waterbokken, veel verschillende vogels, buffels, een grote slang en ook leeuwen. De zonsondergang is een mooie aanvulling. Die zijn echt verbluffend in Afrika. De zinderende hitte maakt plaats voor een aangename afkoeling, terwijl de zon als een vuurrode bal achter de horizon verdwijnt en de hemel oranje laat kleuren. We genieten van dit bijzondere moment met een Afrikaans gebruik; Gin&Tonic, nootjes en gedroogd vlees, biltong! Terug in de lodge wordt het eten in de boma (het buitenterras) geserveerd, terwijl krekels tot leven lijken te komen en een uil in de verte van zich laat horen.

De volgende ochtend worden we om 05.00 uur gewekt en zitten vol enthousiasme weer in de truck voor onze ochtend ‘game drive’. Na enige tijd duikt de gids met de jeep van de weg af, zo de struiken door. Over de radio heeft hij van zijn collega ranger gehoord, dat zij een luipaard hebben gespot. Heel voorzichtig naderen we de plek en zetten de auto stil. Het dier ligt behoedzaam te rusten in het hoge gras en laat toe dat wij in korte tijd tientallen foto’s nemen van zijn prachtige kop en gevlekte vacht. Heel bijzonder, want zo ‘onder de mensen’ zie je deze schichtige katten niet zo vaak. Mijn vader vindt het echt ongelooflijk, dat hij letterlijk midden in de Afrikaanse bush zit te genieten. Hij heeft zijn camera al lang naast zich neergelegd en observeert dit prachtige beest tot in detail. “Je hoort hem gewoon ademen Sas” fluistert hij zacht.

We vervolgen onze weg en de ranger zoekt ondertussen naar een geschikte plek voor een koffiestop. De struiken worden gecheckt op de aanwezigheid van wilde dieren en als het dan veilig is kan er ook even geplast worden.

Als we verder gaan op ons safari avontuur komen we bij een waterpoel. Er is nog niets te zien, behalve een kievit die bij de waterrand zijn nest bewaakt. Van achter ons komt opeens een grote kudde olifanten aan gestampt. Ze zetten koers naar de waterpoel en wij zien hoe ze hem ook omdopen tot modderbad. De twee kleine olifantjes in de groep slingeren hun slurfjes door de lucht en spelen onder toezicht van hun moeder. Dan plots gebeurt er iets heel onverwachts. De kleine kievit vindt dat deze onbenullige giganten toch echt te dicht bij haar nest komen en met een scherp gekwetter verjaagt ze de hele kudde. Al tetterend zetten ze het op een lopen en binnen een mum van tijd is de rust terug. En waar waren wij? Wij volgden het hele tafereel vanaf de perfecte plek op slechts enkele meters afstand. Dat dit gebeurt in de natuur had mijn vader al vaker gezien op tv, maar dat hij er zo met zijn neus bovenop zou staan…. nee….dat kwam wel even binnen....!

Oog in oog
Bijzonder is ook de echte boomhut waar we een nacht slapen. Hoog in de boom komen we bij de slaapkamer en via een houten trap lopen we naar de half open douche en toilet ruimte. Het gaas in de ramen weert gelukkig de muggen, maar laat wel de Afrikaanse geluiden binnen. Vanaf de veranda heb je een geweldig uitzicht. Ik kan tot ver over de grasvlakte kijken, waar ook een aantal giraffen rondlopen. Soms zijn ze nieuwsgierig en komen ze even een kijkje nemen waardoor je letterlijk oog in oog staat met deze gracieuze dieren. Nu staar ik wat voor me uit en geniet van de rust tot ik mijn vader hoor lachen. Hij staat wel oog in oog, maar dan met een grote aap, die op de rand van de wastafel in onze badkamer zit. Dit is toch niet te geloven hoor ik hem nog lachend zeggen, terwijl hij de aap verjaagt om even rustig te kunnen douchen.

Weer naar huis
Dan is het helaas tijd om weer naar huis te gaan. Via de Panorama route rijden we langs de verschillende uitzichtpunten zoals God’s Window, maken we foto’s bij de Blyde River Canyon en de Drie Rondavels en kopen we nog een houten dier als souvenir. We kijken terug op een geweldige reis. In de auto hadden we veel lol en genoten we van alles wat we zagen en ’s avonds kwamen de mooie gesprekken. Papa weet nu ook wat het gevoel van Afrika is. Hij is zo dankbaar, dat hij dit heeft mogen meemaken. En helemaal met mij, zegt hij trots. Missie geslaagd! We gaan naar huis met ontzettend veel verhalen, waar we zelf wel een natuurfilm van zouden kunnen maken.