Orka’s, het beste excuus om terug te gaan naar Vancouver Island!

Beste tijd voor orka's op Vancouver Island

Als reisexpert op de West-Canada afdeling weet ik uiteraard donders goed dat mei niet de beste tijd is om orka’s te spotten. Het beste seizoen hiervoor is van juli tot september, vooral als de zalmtrek op gang komt. Maar rondom het zuidelijke deel van Vancouver Island zijn ze vaak al vanaf mei te zien en ook de orka-sighting sites maken in mei al regelmatig melding van orka’s die gespot zijn in noordelijker gebieden. Kijk, dat geeft de burger moed!

Ferry naar Vancouver Island

Tijdens onze eerste ferry overtocht van Vancouver naar Namaimo op Vancouver Island speuren we gezamenlijk de horizon af, op zoek naar de zo kenmerkende rugvinnen. We zien de skyline van Vancouver, drijvende boomstammen en genieten van het zonnetje. Oké, voor nu even geen orka’s, maar onze kans komt nog wel. Tenslotte volgen er nog drie ferry overtochten én twee marine wildlife excursies…

De komende dagen doorkruisen we Vancouver Island en raken onder de indruk van de mooie natuur. Alle tinten groen die je maar kunt bedenken en door zonlicht belichte varens tussen oeroude bomen, waar het mos als een groene sluier over de takken hangt. Het is allemaal prachtig en we richten nu onze (spreekwoordelijke) pijlen op het spotten van een beer, voorlopig echter nog zonder resultaat.

Marine Wildlife tour

Vanuit Alder Bay brengen we een bezoek aan de Farewell Harbour Lodge op Berry Island. Gelegen aan de rand van een Marine Park, bieden ze hier een afwisselend dagprogramma met marine- en berenexcursies aan. Wij geluksvogels mogen vanmiddag mee met de Marine Wildlife tour. Met een klein bootje en daardoor heel flexibel, vaart onze gids ons door dit mooie gebied en we zien ongelofelijk veel bijzonders; humpback whales (bultrug in het Nederlands), zeehonden, zeeleeuwen, dolfijnen, bold eagles en Dall’s Porpoises. De Dall’s porpoise is het snelste zeezoogdier ter wereld, wat goed te zien is als ze onder en langs ons bootje heen schieten. Ze zien er met hun zwarte en witte tekening uit als ‘mini-orka’s’. En de grote versie? Helaas…..

Telegraph Cove

Na een bezoek aan het onbekendere en rustiger noordelijke deel van Vancouver Island, doen we het pittoreske plaatsje Telegraph Cove aan. Kleurige houten huisjes, met ieder hun eigen verhaal, gelegen aan houten vlonders rondom een binnenhaven. Tevens vertrekhaven van marine- en beren excursies. Vandaag mogen we weer op de boot…nieuwe ronde, nieuwe kansen. De enthousiaste kapitein en gids geven veel informatie over alles wat we onderweg tegenkomen. En dat is wederom veel, meerdere humpback whales worden met naam en toenaam genoemd, er zijn weer zeehonden, zeeleeuwen, bold eagles en Dall’s porpoises…de grotere lookalike laat echter wederom verstek gaan.

Plan B: op zoek naar beren

Vol goede moed gaan we evenwel over op plan B. De B van Beren welteverstaan. Vanuit Campbell River vliegen we met een watervliegtuig naar de Knight Inlet, waar we op zoek gaan naar Grizzly beren. Na een korte oriëntatie gaan we meteen met kleine bootjes het water op om aan de waterkant op zoek te gaan naar grazende Grizzly’s. We zien al snel onze eerste Grizzly beren, dus plan B is in ieder geval geslaagd! In de middag gaan we met een snelle boot door de Inlet om te genieten van de prachtige natuur. Hoog oprijzende rotspartijen, watervallen, verhalen over de geschiedenis van de Inlet, we genieten volop. Na terugkomst stappen we weer over in de kleine bootjes en schieten (ook hier spreekwoordelijk) prachtige plaatjes van beren die onder de stenen op zoek zijn naar kleine krabbetjes. De volgende ochtend gaat mijn collega kajakken en ga ik op zoek naar het ultieme plaatje, beide een succes.

Naar Powell River: hoop doet leven

Tijdens de mooie terugvlucht over eilandjes en inhammen blijf ik alert naar het water staren, in het kader van ‘je weet maar nooit’. Dezelfde hoopvolle houding houden we vast tijdens onze ferry overtocht van Comox naar Powell River. Hoop doet leven nietwaar? En als plan A niet lukt, plan B blijkt wel helemaal een succes als we ’s avonds onze eerste zwarte beren in het wild zien. Een gewaarschuwd mens telt voor twee, dus luid klappend en zingend wandelen we die avond naar het nabijgelegen restaurant.

Een goede maatregel, zo blijkt als we de volgende ochtend een begeleide hike langs de kust maken en mijn collega nietsvermoedend voor ons een pad in loopt en er vlak voor haar een zwarte beer uit de boom springt en zich uit de voeten maakt. Tot op heden is nog niet duidelijk wie het meest is geschrokken….we hebben toch niet hard (of mooi) genoeg gezongen waarschijnlijk.

Geen orka's, wel beren

Via de Sunshine Coast zakken we weer in een rustig tempo af richting Vancouver. Deze dag hebben we nog twee mooie ferry overtochten. Een van de trajecten zelfs met een live vioolconcert aan boord. Dat zou toch prachtige achtergrondmuziek zijn geweest bij een paar orka’s die op korte afstand langs het schip door het water zouden klieven (en dan in slow motion natuurlijk…als het dan toch bij dromen blijft, dan maar meteen goed).

Plan B(eren) blijkt daarentegen één groot succes. Zeker als we tijdens ons korte verblijf in outdoorparadijs Whistler nóg twee zwarte beren zien, waarvan één moeder met twee kleintjes. Blij rijden we verder op weg naar de luchthaven, wát een prachtige afsluiting van deze reis.

In het vliegtuig terug naar Amsterdam draai ik me lachend naar mijn collega: ‘Wat een geluk dat we geen orka’s gezien hebben….want een beter excuus om snel weer terug te gaan naar dit prachtige deel van Canada is er niet!’