Vulkanen en rotte eieren op de Tongariro Alpine Crossing in Nieuw-Zeeland

Inmiddels ben ik een kleine twee weken in Nieuw-Zeeland. Het is mijn derde keer hier en ik krijg er maar geen genoeg van. Wie er is geweest, begrijpt waarom dit land me zo enorm blijft trekken. Ik kocht vorige week in Auckland een felrode Toyota Corolla, die ik heel toepasselijk 'Red' noemde. Samen met Red ga ik de komende drie maanden Nieuw-Zeeland onveilig maken. Een waanzinnig avontuur waar ik nu al geen genoeg van kan krijgen. Uiteraard kunnen jullie op het Askja blog regelmatig meelezen over mijn avonturen!

De Tongariro Alpine Crossing is een pittige dagwandeling in het gelijknamige nationale park. Het nationale park wordt gekenmerkt door drie immense vulkanen: Tongariro, Ruapehu en de perfect conisch gevormde Ngauruhoe, die Peter Jackson's inspiratiebron vormde voor Mount Doom tijdens het filmen van zijn Lord of the Rings trilogie. Je loopt van de westelijke kant van het park bij Mangatepopo naar de noordelijke kant bij Ketetahi. Waar je het vervoer van A naar B vroeger nog met je eigen auto kon doen, zijn tegenwoordig beide parkeerplaatsen afgesloten voor het wandelpubliek en kun je slechts nog gebruik maken van shuttlebussen. De mijne vertrekt uit het dorpje Taupo, waar ik mijn kamp voor de komende dagen heb opgeslagen. Andere opties zijn om vanuit Turangi, National Park of Whakapapa een bus te nemen.

Eenmaal aangekomen bij Mangatepopo schrik ik even. Wat een mensenmassa! Ik liep deze tocht zes jaar geleden ook en toen was het aanzienlijk rustiger. Plus een stuk minder goed weer en vroeger in het seizoen, wat ook geholpen zal hebben. Nu is het januari en hartje hoogseizoen en dat is te merken. Het valt me op dat het eerste stuk van de trail enorm goed geplaveid is en binnen no-time begin ik aan de steile klim naar de Central Crater. Hier aangekomen, sta ik aan de voet van Mount Doom en op mijn gezicht verschijnt een enorme glimlach. Wat is ie mooi!

Na de Central Crater volgt een pittige klim naar de top van Red Crater. Ik merk dat ze hier staalkabels hebben opgehangen voor wandelaars die wat minder tredzeker zijn, maar voor mij is deze passage geen probleem. De lastigheid zit hem hier in de immens harde wind die er staat, op sommige momenten moet ik me echt schrap zetten en even stil gaan staan en me herpakken. Gelukkig is de lucht strakblauw en zie ik de weg naar boven voor me. In minder goede weersomstandigheden is dit de plek waar de meeste wandelaars in de problemen komen.

Eenmaal aangekomen bij Red Crater sta ik op 1.877 meter hoogte en ben ik heel blij, de top is bereikt! De krater borrelt en ruikt naar rotte eieren, een teken dat ie nog springlevend is. Ik heb een prachtig 360 graden panorama, schiet wat foto's en kijk dan onder me. Daar liggen de beroemde Emerald Lakes te glinsteren. De afdaling over een steil pad van vulkaangruis is er eentje om je koppie bij te houden, maar niet veel later sta ik met mijn neus bovenop de turkoois gekleurde meertjes. Wat bijzonder! Dat er met mij honderden andere toeristen staan te genieten van deze natuurpracht merk ik niet eens.

Na een korte lunchpauze (met crackers en heel toepasselijk: eieren) besluit ik mijn weg te vervolgen. Er volgt een klimmetje naar Blue Lake en dan de ogenschijnlijk eindeloze afdaling naar Ketetahi Car Park. De benen zijn redelijk moe en dus lijkt de afdaling oneindig te duren. Eerst langs diverse hete bronnen, dan langs Ketetahi Hut waar ik in 2011 overnachtte als onderdeel van mijn trektocht over de Tongariro Northern Circuit. Het dorre woestijnlandschap maakt langzaam maar zeker plaats voor begroeiing en niet veel later sta ik een een groen bos waar varens, hoge bomen en kletterende beken me beschermen tegen de warmte en intense straling van de zon.

Enkele uren later ben ik bij de bus die me terug brengt naar Taupo. Eenmaal terug in de wereld van internet en mobiel bereik, kan ik niet stoppen met appen naar mijn familie en vrienden thuis om mijn enthousiasme te delen. Het mocht dan een drukke dag zijn maar wat mij betreft hoort deze wandeling nog steeds bij de mooiste van Nieuw-Zeeland...

Belangrijk:
De Tongariro Alpine Crossing is een alpiene tocht die niet geschikt is voor onervaren wandelaars. Vanwege het onstuimige weer wordt de Crossing regelmatig gesloten wanneer het niet veilig is deze te lopen. Informeer bij het Department of Conservation Center in Whakapapa of de wandeling gelopen kan worden en of het veilig is om te gaan. Ook op de plekken waar een shuttlebus te boeken is, is up-to-date informatie beschikbaar of de Crossing de volgende dag open zal zijn. De tocht is bijna 20 kilometer lang en een goede wandelaar zal er, zonder pauzes, een uur of zeven over doen. Je dient zelf al je eten en drinken mee te nemen, er zijn geen cafe's of restaurants onderweg. Indien het weer te slecht is, zijn de wandelingen naar Soda Springs of Tama Lakes prima alternatieven in Tongariro National Park.