Van fjord tot oceaan op Chiloé

Onderweg naar Chiloé stop ik nog even voor de lunch in Puerto Varas. Hier is het kantoor van onze lokale agent, Protours, gevestigd en ik ga bij ze op bezoek. Het is altijd leuk om elkaar weer even te zien en te spreken, of het nu in Nederland of in Chili is. Ik krijg een wegenkaart, routebeschrijving en vooral héél veel tips mee voor dingen die ik absoluut niet mag missen. Het liefst zou ik zowel de pinguïns, alle mooie kerken, de houten huizen op palen en de nationale parken bezoeken. Ik vrees echter dat ik keuzes zal moeten maken…

Chiloé bereik je door vanuit Puerto Varas de Ruta 5 richting Pargua te rijden. Hier neem ik de ferry naar Chacao, die me in zo’n veertig minuten naar het eiland brengt. Vanaf hier is het nog zo’n twee uur rijden naar mijn accommodatie voor de komende nachten: Hotel Centro de Ocio.

Ik had me eigenlijk geen voorstelling gemaakt van het landschap van Chiloé. De één die ik spreek  vindt het geweldig, de ander vindt het saai. Ik besloot me dus te laten verrassen en me er vooral niet te veel van voor te stellen, het zou dan alleen maar kunnen tegenvallen. Net voor ik het hotel bereik, belt David van Protours me op, of ik al gearriveerd ben. Terwijl ik mijn Toyota RAV4 bijna de berm in stuur op de onverharde weg, geeft hij me de laatste aanwijzingen hoe ik bij het hotel moet komen. Vanaf de verharde weg is het nog een aantal kilometer over landweggetjes naar het hotel en niet veel later ben ik gearriveerd.

Eenmaal aangekomen word ik welkom geheten door de manager en naar mijn kamer gebracht. Omdat ze het heel leuk vinden dat ik helemaal vanuit Nederland kom, krijg ik de mooiste kamer die ze hebben. Oftewel een eigen huis met drie etages inclusief dakterras. Mijn kingsize bed heeft uitzicht op het fjord dat voor het hotel ligt en er staan wijn en diverse lekkernijen voor me klaar. Gotta love the job …

De volgende dag is het tijd om op pad te gaan en het eiland te verkennen. Op advies van David rijd ik naar de ruige westkust van het eiland, namelijk naar Parque Nacional Chiloé. Mijn eerste uitdaging is om de hoofdstad Castro zonder kleerscheuren door te komen. Het is nogal een drukke stad en het verkeer is op zijn zachtst gezegd hectisch, voor Nederlandse begrippen dan. Omdat ik alleen reis, moet ik extra goed opletten dat ik niet per ongeluk een eenrichtingsstraat in rijd (is me tijdens deze reis al eerder overkomen) of iemand van achter een tikje geef. Nadat ik Castro zonder kleerscheuren door ben gekomen, is het rijden geen probleem en wordt de route alleen maar mooier. Ik rijd achtereenvolgens langs Lago Huillinco en Lago Cucao voordat ik het gehucht Cucao bereik.

Vanaf hier gaat er een weg noordwaarts langs de Grote Oceaan het nationale park in. Ik besluit de weg verder te volgen tot ie uiteindelijk eindigt bij een flinke waterpartij in de duinen. Alhoewel ik een SUV heb, weet ik niet hoe diep het water is en ik wil het water niet zomaar doorsteken, ook omdat ik niet weet of de weg daar achter überhaupt nog wel door loopt. Er is geen ruimte om te keren en dus moet ik enkele honderden meters over de smalle onverharde weg achteruit rijden. Een serie hartkloppingen en zweethandjes later, ben ik weer op een bredere weg, waar ik mijn auto parkeer.

Ik besluit hier een wandeling langs het strand te gaan maken. Het is fris maar helder en het uitzicht over de zee is prachtig. Even later ga ik naar het kleine bezoekerscentrum van het nationale park en maak hier een aantal korte wandelingen door de natuur van het nationale park. Het is er stil, ruig en verlaten. Ik hoor vogels en de wind die door de bomen suist en voor de rest helemaal niets. Perfect.

Mijn plan voor de middag is een beetje ‘Off the beaten path’. Volgens de manager van Centro de Ocio ligt ten zuiden van het nationale park de mooiste wandeling van het eiland, namelijk die naar Muelle del Alma. ‘Je moet er een beetje een tricky weg voor over, maar als je alsmaar door rijdt, kom je er vanzelf.’ In Cucao valt het me op dat er geen bordje staat, dus volg ik de route maar op gevoel de juiste kant op. Het zou ongeveer acht kilometer moeten zijn volgens de kaart, dus als ik over tien kilometer niks heb gevonden, weet ik dat ik verkeerd zit. Halverwege de route zie ik een backpacker lopen en bedenk me dat het vast niet ver meer kan zijn. Ondertussen verandert de gravelweg in een zandweg met diepe kuilen, dan weer steil omhoog, dan weer scherp omlaag. Ik ben zó blij dat ik een goede auto heb én mobiel bereik, just in case …

Uiteindelijk bereik ik een soort van parkeerplaats en zie ik een bordje. Vanaf hier is het ongeveer 75 minuten lopen naar Muelle del Alma. Het is al wat later op de middag maar ik besluit er toch voor te gaan. Als ik vanavond niet op tijd terug ben in mijn hotel, komen ze me vanzelf wel zoeken, ga ik vanuit.

Het eerste deel van de trail voert me door een bos met glibberige paden. Na een half uur lopen kom ik het bos uit en ontvouwt zich voor het eerst dit deel van de oceaan voor me. Nog iets verder kom ik in een grasland en niet veel later sta ik bij Punta Purilil met een prachtig panorama over de Grote Oceaan. De wind wappert door mijn haar en ondanks dat de zon schijnt voel ik een rilling over mijn rug lopen. Man, wat is het mooi hier …

Even later komt de backpacker, die ik eerder langs de weg zag lopen, ook bij het uitzichtpunt. Ik vraag hem een foto van mij te maken dit doet hij zonder aarzelen. Hij spreekt geen Engels en ik geen Spaans maar met gebaren gaat het prima. Na een half uur genieten van de geur en het geluid van de oceaan is het tijd om weer terug te lopen richting de auto. Na een kilometer of wat zie ik de backpacker weer lopen en zodra ik naast hem rij, besluit ik mijn raampje open te draaien en ik gebaar hem in te stappen. Ik vermoed dat hij naar Cucao moet, maar het blijkt helemaal tot Castro te zijn. We proberen een gesprek aan te knopen maar heel ver komen we dankzij mijn gebrekkige Spaans niet. Ik zet dus mijn Spotify maar aan en trap het gaspedaal in. Samen luisteren we naar de strakke gitaarmuziek van Muse en zingen we mee. Kijk, dat lukt dan wel weer …

Ook interesse om Chiloé te bezoeken tijdens je rondreis Patagonië? Dat kan! Lees hier meer informatie over de reis Chiloé: van fjord tot oceaan.